Udostępnij:

Mechanika

Wykresy sił wewnętrznych w ramach z prętem pod kątem.

W tym wpisie nauczę Was jak szybko rysować wykresy sił wewnętrznych, metodą punktów charakterystycznych w ramach z prętem pod kątem.

W tym artykule rozwiążemy krok po kroku zadanie, którego celem jest sporządzenie wykresów sił wewnętrznych oraz momentów gnących na ramie płaskiej posiadającej pręt usytuowany pod kątem.

Wykresy sił wewnętrznych i momentów gnących w ramie z prętem pod kątem.
Rys.1 Wykresy sił wewnętrznych i momentów gnących w ramie z prętem pod kątem

Zaczynamy jak zwykle od obliczenia reakcji podporowych . Mając na uwadze, że temat obliczania reakcji podporowych w ramach płaskich omawiałem już w innych artykułach, w tym przykładzie skupimy się wyłącznie na sporządzeniu wykresów sił wewnętrznych .

Na poniższym rysunku przedstawiam ramę z już wyznaczonymi reakcjami podporowymi.

Rama z prętem ukośnym - reakcje podporowe
Rys. 2 Rama z prętem ukośnym - reakcje podporowe

Na rysunku powyżej usunąłem podpory , a w ich miejsce wpisałem wartości obliczonych reakcji podporowych. 

Następnie zaznaczamy punkty charakterystyczne, którymi w tym przypadku jest początek i koniec ramy , miejsca załamania się ramy oraz miejsce przyłożenia  siły skupionej

Włókna spodnie i punkty charakterystyczne na ramie z prętem ukośnym
Rys. 3 Włókna spodnie i punkty charakterystyczne na ramie z prętem ukośnym
Pamiętajcie, że włókna spodnie możemy oznaczyć po dowolnej stronie poszczególnego elementu ramy lub belki.

 

Po przyjęciu włókien spodnich rysujemy (kolor żółty) strony przekrojów, z których będziemy korzystać przy sporządzaniu wykresów sił tnących i normalnych . Następnie ustalamy, czy dany przekrój jest przekrojem lewostronnym, czy prawostronnym.

Aby ustalić rodzaj przekroju (lewostronny czy prawostronny) wystaczy obrócić kartkę z narysowaną ramą w taki sposób aby na rozpatrywanym elemencie włókna spodnie znajdowały się na dole. Następnie oceniamy czy narysowany przekrój znajduje się nieskończenie blisko lewej czy prawej strony danego punktu charakterystycznego.

W naszym przypadku, zarówno przekrój na pręcie DB jak i na pręcie ED są przekrojami prawostronnymi. Jeśli obrócimy ramę w sposób, jaki opisałem wyżej, to zauważymy, że przekrój na pręcie ED jest zlokalizowany nieskończenie blisko prawej strony punktu D, a przekrój na pręcie DB jest zlokalizowany nieskończenie blisko prawej strony punktu B. Mając na uwadze powyższe, oba przekroje są prawostronne , a więc stosujemy znakowanie jak dla przekroju prawostronnego.

Należy pamiętać, że siły tnące zawsze są prostopadłe do osi pręta (elementu ramy lub belki), a siły normalne są zawsze do tej osi rownoległe.

Inaczej niż zwykle, tym razem zaczniemy od wykresu momentów gnących .

Wykres momentu gnącego na pręcie ukośnym
Rys. 4 Wykres momentu gnącego na pręcie ukośnym

W punkcie A na wykresie momentów gnących zaczynam od wartości zero, ponieważ w tym punkcie na ramie nie ma przyłożonego żadnego momentu skupionego . Następnie obliczam wartość momentu gnącego po lewej stronie punktu B. Siłą 29,2 kN wygina pręt AB w taki sposób, że powoduje rozciąganie włókien spodnich , a więc znakuje ten moment dodatnio. Odległość wektora siły 29,2 kN od punktu B to 3,0 m. Wektor siły 6 kN powoduje ściskanie włókien spodnich na pręcie AB, dlatego moment gnący pochodzący od tej siły znakuje ujemnie. Odległość kierunku wektora 6 kN od punktu B to 4,0 m.

Obciążenie ciągłe powoduje ściskanie włókien spodnich na pręcie AB, a co za tym idzie, znak momentu gnącego od tego obciążenia będzie ujemny. Wypadkowa siła ciężkości od obciążenia ciągłego jest oddalona od punktu B o 1,5 m.  Wynik momentu po lewej stronie punktu B tj. 27,6 kNm nanoszę na wykres po stronie włókien spodnich (wynik dodatni).

Nie mając gotowego wykresu sił tnących, na odcinku AB, nie mogę sporządzić ostatecznego wykresu momentów gnących na pręcie AB, ponieważ nie wiem, czy na tym odcinku nie wystąpi ekstremum momentu gnącego.

Aby sporządzić wykres sił tnących na odcinku AB, wytnę z naszej ramy pręt AB. Sposób wycięcia pręta AB zaznaczyłem zielonymi klamrami na rysunku powyżej.

Wycięcie pręta pod kątem z ramy
Rys. 5 Wycięcie pręta pod kątem z ramy

Po wycięciu pręta w punkcie A i B zaznaczam momenty brzegowe , które wcześniej wyznaczyłem w punkcie A i B na wykresie momentów gnących (Rys. 4). Moment 27,6 kNm zaznaczony w punkcie A jest momentem dodatnim, więc na wyciętym pręcie AB musi tak działać, aby rozciągać włókna spodnie. W punkcie A na wykresie momentów mamy moment o wartości zero, dlatego na wyciętym pręcie AB w punkcie A zaznaczyłem wartość zero.

W punktach A i B zaznaczam prostopadle do wyciętego pręta siły tnące. Przerysowuje obciążenie ciągłe równomiernie rozłożone oraz wymiary pionowy i poziomy pręta. Długość pręta obliczam z twierdzenia Pitagorasa.

Wartości sił tnących obliczam z sumy momentów w punkcie A i B, wykorzystując równowagę sił zewnętrznych i wewnętrznych w układach statycznych. 
Wykres sił tnących na pręcie pod kątem w ramie
Rys. 6 Wykres sił tnących na pręcie pod kątem w ramie

Zgodnie z kryteriami znakowania zaznaczonymi kolorem żółtym siła tnąca 12,72 kN jest siłą tnącą dodatnią. Siła tnąca 1,68 kN jest siłą tnącą ujemną. Mając na uwadze powyższe, możemy sporządzić wykres sił tnących na pręcie AB (Rys. 6).

Widzimy, że wykres sił tnących na pręcie AB przecina oś (posiada miejsce zerowe) a co za tym idzie, na wykresie momentów gnących wystąpi ekstremum.
Ekstremum momentu gnącego na pręcie ukośnym ramy
Rys. 7 Ekstremum momentu gnącego na pręcie ukośnym ramy

Miejsce zerowe obliczamy z proporcji. Moment maksymalny będzie równy w tym przypadku polu F, trójkąta, jaki tworzy wykres sił tnących do miejsca jego przecięcia się z osią ( miejsca zerowego ). 

Wykres momentów gnących na pręcie ukośnym ramy
Rys. 8 Wykres momentów gnących na pręcie ukośnym ramy

W ten sposób otrzymujemy wykres momentów gnących i sił tnących na pręcie ramy, który usytuowany jest pod kątem, bez konieczności rozkładu poszczególnych sił na składowe. Ten sposób znacząco ułatwia sporządzanie wykresów sił tnących i momentów gnących w ramach płaskich z prętem ukośnym.

Powyższy sposób sporządzania wykresów sił tnących na podstawie brzegowych wartości na wykresie momentów jest niezbędny w przypadku stosowania Metody Przemieszczeń w Mechanice Budowli.
Wykres momentów gnących na ramie z prętem ukośnym
Rys. 9 Wykres momentów gnących na ramie z prętem ukośnym

Teraz pozostało sporządzić wykresy momentów gnących na pozostałych prętach ramy . W punkcie E zaczynamy wykres od wartości przyłożonego momentu skupionego 4 kNm. Moment skupiony powoduje rozciąganie włókien spodnich (włókien uprzywilejowanych), a więc moment znakujemy dodatnio i jego wartość odkładamy na wykresie po stronie włókien spodnich.

Momenty gnące dodatnie zawsze zaznaczamy na wykresie po stronie włókien spodnich (włókien uprzywilejowanych). Momenty gnące ujemne zaznaczamy po stronie przeciwnej do włókien spodnich (włókien oznaczonych, uprzywilejowanych).

Licząc moment po dolnej stronie punktu D, mamy działający wyłącznie moment skupiony 4kNm, a co za tym idzie wykres momentu na pręcie ED jest stały.

Wartości momentów w sztywnych węzłach ramy przenosimy kolejne pręty z węzła. Nie dotyczy to sytuacji, kiedy w węźle sztywnym schodzi się więcej niż 2 pręty.

Mając na uwadze powyższe zarówno w węźle D jak i w węźle B możemy przenieść wartości momentów z drugiego z prętów dochodzącego do węzła. Na Rys. 9 przenoszone momenty w węzłach zaznaczyłem czerwoną linią przerywaną. Teraz wystarczy już tylko połączyć funkcją liniową wartości momentu gnącego w punktach charakterystycznych. Otrzymujemy gotowy wykres momentu gnącego dla ramy z prętem pod kątem .

Teraz zajmiemy się ostatnim wykresem, jaki pozostał do sporządzenia, tj. wykresem sił normalnych . Zaczniemy od sporządzenia wykresu sił normalnych na pręcie ukośnym ramy .

Wykres sił normalnych na pręcie ukośnym w ramie
Rys. 10 Wykres sił normalnych na pręcie ukośnym w ramie

Na powyższym rysunku przerysowałem pręt ukośny AB naszej ramy płaskiej . Zaznaczyłem kolorem niebieskim przekrój lewostronny (zlokalizowany nieskończenie blisko punktu B po jego lewej stronie). Również kolorem niebieskim zaznaczyłem układ znakowania sił tnących i normalnych dla przekroju lewostronnego.

Kolejnym krokiem, jaki musimy wykonać, to rozkład wszystkich sił na składowe równoległe do osi sił tnących i osi sił normalnych.

Rozkład sił na składowe równoległe do osi sił tnących i normalnych
Rys. 11 Rozkład sił na składowe równoległe do osi sił tnących i normalnych

Po rozłożeniu każdej z sił na składowe powstają nam trzy trójkąty prostokątne, w których musimy wskazać lokalizacje kąta alfa, pod którym nachylony jest do podłoża pręt AB.

Kąt alfa możemy zawsze odnaleźć pomiędzy tymi wektorami, których kierunki działania są prostopadłe do obu ramion kąta alfa. W naszym przypadku ramiona kąta alfa tworzą odcinek AB (pręt ramy) oraz podłoże. Alternatywnie możemy poszukać dwóch wektorów, których kierunki są prostopadłe do obu ramion kąta alfa. 
Obliczenie wartości sił normalnych i tnących na pręcie ukośnym ramy
Rys. 12 Obliczenie wartości sił normalnych i tnących na pręcie ukośnym ramy

Teraz kiedy mamy już każdą siłą rozłożoną na składowe równoległe do osi sił tnących i normalnych możemy obliczyć wartości sił normalnych i tnących w punkcie A i w punkcie B pręta ukośnego.

Wykres sił normalnych dla ramy z prętem ukośnym.
Rys. 13 Wykres sił normalnych dla ramy z prętem ukośnym.

 

Mając obliczone wartości sił normalnych we wszystkich punktach charakterystycznych, możemy sporządzić wykres siły normalnych dla całej ramy .

Mam nadzieję, że ten artykuł wyjaśnił Wam jak rysować  wykresy sił wewnętrznych  w ramach płaskich z prętem ukośnym metodą punktów charakterystycznych. Jeśli chcecie zobaczyć więcej przykładów, w których krok po kroku pokazuje, jak rysować wykresy sił wewnętrznych dla ram z prętem ukośnym zapraszam do obejrzenia mojego kursu:  Wykresy sił wewnętrznych - ramy płaskie (metoda szybka) - II