Udostępnij:

Autodesk Robot

Jak wstawiać podpory węzłowe w programie Autodesk Robot

Artykuł przedstawia sposób wstawiania podpór węzłowych w ramach płaskich w programie Autodesk Robot. W artykule przedstawię wybór parametrów dla podpory przegubowo przesuwnej, przegubowo nieprzesuwnej, łyżwy pionowej, łyżwy poziomej i utwierdzenia.

Program Robot podobnie jak wszystkie inne programy wykorzystujące metodę elementów skończonych daje możliwość deklarowania równego rodzaju warunków brzegowych takich jak np. : podpory.

W tym artykule przedstawię metodykę deklaracji typowych rodzajów podpór na przykładzie Ramy Płaskiej.  Ten typ konstrukcji jest jednym z wielu dostępnych w programie Robot. Aby wybrać ten typ konstrukcji w programie Robot należy wykonać kroki1-3 zgodnie z Rysunkiem 1.

Rysunek 1

W Ramach płaskich, mamy do czynienia z trzema węzłowymi stopniami swobody UX , UZ , RY.  Pozostałe stopnie nie są aktywne ze względu na dwuwymiarowy charakter konstrukcji.
Przedrostek U oznacza przesuwy a R oznacza obrót względem danej osi X, Y lub Z. W przypadku przesuwu i obrotów oznaczenia osi odnoszą się do osi globalnego układu współrzędnych który możecie znaleźć w miejscu zaprezentowanym na Rysunku 2.

Rysunek 2

Generalnym założeniem przy wprowadzaniu podpór  jest konieczność wcześniejszego stworzenia modelu konstrukcji. W przypadku naszego typu konstrukcji tj Rama plaska może to być np. rama, belka , slup , pręt których węzły opisujące elementy geometryczne w przestrzeni zawierają się w dwóch współrzędnych X i Z.   

W celu dodania podpór do modelu konieczne jest skorzystanie z funkcji podpory które znajdziecie postępując zgodnie z krokami 1-2 wg Rysunku 3. Program Robot domyślnie ma wprowadzone pewne typy podpór takie jak przegub czy utwierdzenie ale aby zrozumieć lepiej zagadnienie podpór wszystkie analizowane typy wprowadzimy od zera. Aby wprowadzić / dodać nowy typ podpory  klikamy na ikonkę definicja nowej podpory ( krok 3/ rysunek 3) w lewym górnym rogu okna podpory.

Rysunek 3

Pierwszym typem podpory który omówimy jest podpora przegubowo-przesuwna w której blokujemy jedynie przesuw UZ a przesuw UX oraz obrót RY jest zwolniony (puste pole selekcji). W wyniku zablokowanego kierunku w finalnej fazie obliczeń uzyskamy tylko i wyłącznie jedna reakcje podporowa (strzałka czerwona na schemacie poniżej). Prawidłową selekcję parametrów dla tej podpory zaprezentowano na Rysunku 4.

Rysunek 4

Kolejna podpora to podpora przegubowo-nieprzesuwna w której blokujemy dwa przesuwy UZ oraz UX a obrót RY pozostaje zwolniony. W wyniku  dokonanej selekcji  z tym przypadku uzyskamy dwie reakcje Z i X . Prawidłową selekcję parametrów dla tej podpory zaprezentowano na Rysunku 5.

Rysunek 5

Łyżwa pionowa w której blokujemy przesuw UX (przesuw poziomy) oraz obrót RY . Przesuw pionowy UZ pozostaje zwolniony co odpowiada możliwości przesuwu podpory do góry i w dół.  W wyniku  dokonanej selekcji  z tym przypadku uzyskamy jedną reakcję poziomą oraz moment utwierdzenia. Prawidłową selekcję parametrów dla tej podpory zaprezentowano na Rysunku 6.

Rysunek 6

Łyżwa pozioma w której blokujemy przesuw UZ ( przesuw pionowy) oraz obrót RY. Przesuw pionowy UX pozostaje zwolniony co odpowiada możliwości przesuwu podpory poziomo w prawo i w lewo.  W wyniku  dokonanej selekcji  z tym przypadku uzyskamy jedną reakcję pionową oraz moment utwierdzenia. Prawidłową selekcję parametrów dla tej podpory zaprezentowano na Rysunku 7.

Rysunek 7

Utwierdzenie w której blokujemy wszystkie stopnie swobody tj. przesuw UX, YZ  ( przesuw pionowy, poziomy ) oraz obrót RY.  W wyniku  dokonanej selekcji  z tym przypadku uzyskamy dwie reakcje pionową i poziomą oraz moment utwierdzenia. Prawidłową selekcję parametrów dla tej podpory zaprezentowano na Rysunku 8.

Rysunek 8